De ECB volgt nauwlettend de ontwikkelingen in de banksector van het eurogebied en de EU als geheel, naast die in andere financiële sectoren, om eventuele kwetsbaarheden vast te stellen en de schokbestendigheid van het financieel stelsel te controleren.
De ECB voert deze taken uit samen met de andere centrale banken van het Eurosysteem en het Europees Stelsel van Centrale Banken.
Het opkomen van mogelijke systeemrisico's in het financiële stelsel wordt tegengegaan door middel van macroprudentiële beleidsmaatregelen. Het overkoepelende doel van het macroprudentieel beleid is handhaving van de financiële stabiliteit.
Definitie van financiële stabiliteit
Financiële stabiliteit kan worden gedefinieerd als een situatie waarin het financiële stelsel – dat uit financiële intermediairs, financiële markten en marktinfrastructuren bestaat – in staat is schokken en onverwachte ontwikkelingen in financiële onevenwichtigheden te weerstaan.
Financiële stabiliteit leidt tot een verlaging van het risico dat het financiële-intermediatieproces zo ernstig wordt verstoord dat de bedrijvigheid in de reële economie ongunstig wordt beïnvloed.
Explainer: spotlight op financiële stabiliteitMacroprudentiële beleidsmaatregelen beogen:
- de financiële cyclus gelijkmatiger te doen verlopen door een buitensporige ontwikkeling van risico's ten gevolge van externe factoren en slecht marktfunctioneren te voorkomen (tijdsdimensie);
- de financiële sector beter bestand te maken tegen schokken en besmettingseffecten te beperken (intersectorale dimensie);
- het juiste geheel aan prikkels voor marktdeelnemers te creëren door een systeembreed perspectief ten aanzien van financiële regelgeving te bevorderen (structurele dimensie).